maandag 20 mei 2013

Dag 35 - Solitude

Gedwongen rust voelt bepaald anders dan verdiende rust. En toen gisteren in de namiddag de zon doorbrak en ik al uren in mn tentje gelegen had, had ik de grootste moeite om mijn boeltje niet bijeen te pakken en te vertrekken, verder langs die bloedmooie bergen die inmiddels voor het grijpen rondom liggen. Aan mijn voet geen enkel pijntje of verdikking meer. Dit liggen voelde als verspilling, ik wilde weer in beweging zijn, dat is inmiddels routine geworden. Toch was het goed. Een dag/nacht van 15 uur slaap kon geen kwaad en des te gretiger zou ik de volgende dag weer zijn.
En zo geschiedde.
Man, wat is het on-uit-leg-baar fantastisch om weer voorwaarts te gaan, rugzakje om en rennen maar, dat lichte gevoel in benen en buik. Een gezond lijf, alles doet het vooralsnog naar behoren.
De West Highland Way is Groot-Brittannië's populairste langeafstandspad en al staat de Southwest Coast Trail voor mij op 1, de WHW volgt met stip op 2.
Koffie in Tyndrum, thee bij Bridge of Orchy en dan het allermooiste stuk, richting Buachaille Etive Mor, een van de absolute schoonheden hier in Lochaber. Daarna wacht de Devils Staircase.
Oei, oei, het dal van Glencoe. Zo vaak al geweest, altijd anders, altijd bijzonder. Meer nog dan Loch Lomond zijn The Three Sisters reden een traantje weg te pinken. Hier zomaar heen gerend te zijn. Nouja, zomaar nou ook weer niet...
Lange, echt lange voettochten keren je binnenstebuiten en het leuke is, als dat gebeurt dan weet je zeker dat het je gelukt is. Gelukt om datgene wat in eerste instantie ongewoon voelt tot gewoon te maken. Op korte trips lukt me dat niet, die zijn hooguit (hoe waardevol in zichzelf ook) een onderbreking van de dagelijkse gewoonten. Alleen bij wekenlange tochten wordt al dat grote om je heen - de natuur, de stilte en het alleen zijn - uiteindelijk routine.
Dat gaat oneindig veel verder dan eenzaamheid. De Britten hebben daar een veel mooier en beter woord voor, solitude. Dat heeft niks zieligs (zoals eenzaamheid), daar zit de zon in.

9 opmerkingen:

Matthew Arensman zei

Prachtig Jolanda! Hou je taai hee!

jacolien zei

Hee Jolanda, goed om te lezen dat je alweer 'on the run' bent, en dat het kennelijk bij het lopen goed is gegaan met je voet...

Het slot van je tekst doet me denken aan een citaat dat ik laatst ook op facebook deelde - misschien heb je het toen gelezen, misschien ook niet. Ik vind het zelf erg mooi.

Paul Tillich: "Language ... has created the word 'loneliness' to express the pain of being alone. And it has created the word 'solitude' to express the glory of being alone."

Zonder afbreuk te willen doen aan de momenten van 'loneliness' (pijn hoort er tenslotte ook gewoon bij), wens ik je veel momenten van 'solitude' toe.

Houd je goed! xx

Bartoli zei

Hoi Jolanda,

Knap om zo'n 'rustmoment' in te bouwen. Ik ben ook naar je geheim om 15 uur te slapen. Ben zelf meestal na 5-6 uur uitgeslapen. Blijf heel en zo te horen is de eenzaamheid een vorm van 'special force' van het landschap om je te laten genieten.
Overigens ging IJsselstein naar wens. Lekker fris weer (geen 'waterbom') en mooi evenwichtig de eindstreep gehaald voor de snelste dame....

gr hans

Jolanda Linschooten zei

Het geheim achter 15 uur slapen luidt: eerst ruim 1400 km gelopen hebben.

janny zei

Fijn dat je weer "op de been" bent. Ik wens je nog veel mooie momenten.

Anoniem zei

Beste Jolanda,

Ik heb heel wat mooie foto's van Black Rock Cottage gezien, maar de jouwe is wel heel mooi!
Loop lekker, Ton & Tineke

Brechtje zei

Eenzaamheid kan zeker op en top genieten zijn!!

Anoniem zei

Beste Jolanda,
Wat een prachtige en leerzame tocht! Ik kan me voorstellen dat het 'binnenste buiten gekeerd worden' heel helend kan werken, ook bijv voor mensen met een bepaalde vorm van verdriet/verlies. Je verhalen brengen een soort oerkracht met zich mee, dank je wel voor het delen! Ook al ken ik je niet eens persoonlijk, tijdens het lezen vergeet ik dat bijna!
Hou je taai en succes!
Grtjes, Dóra.

Jacqueline Raaijmakers zei

Goed om te lezen dat je rustdag, inclusief lekker lang slapen :-), heeft geholpen. Keep on going! En inderdaad mooi dat SOLitude. Lijkt net of er ook het woord 'attitude' in zit. En een zonnige houding komt, zeker op zo'n tocht, altijd van pas.